SCW JO16 - VVC JO16
Voor onze tweede ontmoeting met VVC mochten wij weer afreizen naar Nieuw-Vennep. Nadat de eerste wedstrijd geëindigd was in een pijnlijke 4-3 verlies in de uiterste slotfase waren onze jongens gebrand om dit keer wel met de drie punten in de tas richting Rijsenhout te gaan.
Dat de jongens gebrand waren op winst bleek al in de eerste helft. De eerste 10 minuten ging de wedstrijd nog op en neer. SCW kwam uit met snelle aanvallen en VVC creëerde gevaar vanuit spelhervattingen. Maar na 20 minuteb kreeg SCW de bovenliggende hand. De ene doelpoging werd opgevolgd door de andere. Het was wachten tot de bal in het doel verdween. Echter wilde het maar niet lukken. We zagen al onze schoten en kopballen op de keeper en het houtwerk verdwijnen.
Tegen het spelbeeld in gingen we rusten met de brilstand, 0-0. In de rust werd het plan voor de tweede helft duidelijk. Wij moesten doorgaan zoals we in de eerste helft speelden en absoluut geen fouten maken. Want als wij achter zouden komen, beloofde het een lastige wedstrijd te worden. Zoals we voor rust eindigden, gingen we weer verder. De kansen volgden elkaar weer op. Maar zoals de oude voetbalwet luidt: als je zelf niet scoort, doen zij het wel. En zo gebeurde het ook. In minuut 48 viel vanuit een corner, die wij niet goed uit wisten te verdedigen de 1-0 binnen. Een flinke klap nadat je zelf de wedstrijd domineerde. Tot overmaat van ramp viel zo’n 5 minuten later de 2-0 in het goal. Dylan (die vandaag weer zoals vroeger onder de lat stond) verdedigde een dieptepass goed uit. Echter zag hij Roman over het hoofd. Hij kreeg de bal vol in zijn gezicht en deze vloog over de keeper het goal in.
Nu met een 2-0 achterstand en nog 20 minuten te voetballen hadden wij het onszelf enorm lastig gemaakt. Maar de redding kwam daar. Wie anders dan onze topscoorder? Ronin nam de bal vanaf een meter of 25 op de volley en deze vloog stijf de kruising in. SCW kreeg weer een sprankeltje hoop. De hoop die was kort daarna helemaal terug. Vanuit een corner, die VVC niet uit wist te verdedigen, vond Walid de bal opeens voor zijn voeten op de hoek van de 16 meter. Zoals maar weinig mensen kunnen, draaide hij de bal prachtig in de verre hoek. 2-2, De comeback was compleet!
Maar we waren nog niet klaar. Nu VVC als een kaartenhuis bijna volledig was ingestort, gaf dit ons een enorme boost. En met nog 5 minuten te spelen was het moment daar: Ronin en Max vonden zich na een verre uittrap van Dylan opeens samen voor de keeper van VVC. Hier wist Ronin keurig de 2-3 binnen te schieten. Na nog 5 minuten met man en macht de voorsprong te verdedigen, klonk dan het eindsignaal. Met een enorm knappe teamprestatie hebben wij de drie punten weten binnen te halen. Ook was het verlies van de eerdere ontmoeting weer rechtgezet!