Rosa gaf vrijdagavond een feest, waarvoor het complete team was uitgenodigd. Hoe zou dat uitpakken….. Gelukkig speelden we pas om 14.00 uur. Ondanks de vele liters water die de afgelopen dagen was gevallen, verbaasde het ons dat de wedstrijd doorging.

Hoofddorp had er duidelijk zin in, zij waren ruim voor onze meiden aanwezig op ons sportcomplex. SCW moest het doen zonder de geblesseerde July, Skye en Sun. Ook kon Dominique maar één helft meespelen. Al tijdens de warming-up kwamen de liters water weer volop uit de hemel vallen. Het veld werd alsmaar slechter.

De beginfase was nog niet eens zo slecht van de kant van SCW. Veelal voetballend op de helft van de tegenstander, zonder echte kansen te krijgen. Al snel moest Tess uitvallen, nadat zij na een duel op haar hoofd terecht kwam. Na een check in het ziekenhuis bleek de schade relatief mee te vallen. Hoofddorp beperkte zich tot wat counterstrikes en toen bleek al dat wij veel persoonlijke foutjes maakten. Vooralsnog zonder schade. Een grote kans was er voor Senna en wat hadden wij haar een doelpunt gegund. Helaas ging haar schot net langs de paal. Vlak voor rust een foutje, dat nu wel werd afgestraft door Hoofddorp. Een afstandsschot, net onder de lat, viel binnen. Met een achterstand zochten we in de rust de kleedkamer op.

Het avondje feesten had er wel degelijk ingehakt bij de meiden. Weinig beleving, geloof en energie. De tweede helft bleef slordig van beide kanten. Het werd zelfs 0-2 door wederom een persoonlijke fout. Na dit doelpunt leek het wel of iedereen wakker was geschud. SCW werd dreigender en dwong Hoofddorp om fouten te maken. Rosa kon de aansluitingstreffer maken en SCW drong aan, kreeg kansen en mogelijkheden. Helaas konden we niet scoren. Hoofddorp kreeg een corner, onze achilleshiel. Er werd niet volgens de afspraken gereageerd en Hoofddorp kon de 1-3 maken. Dit was de genadeklap voor ons en we moesten berusten in een nederlaag.

Er moet een omslag komen in de ploeg. In deze vorm zijn we een prooi voor iedere tegenstander.