Toch wat absenties weer, keeper Thomas was naar Carre (Jochem Meijer) en Renzo Z was op werkweek van school. Dus moesten we op zoek naar een andere keeper. Dat bleek niet zo eenvoudig, maar Damian (JO15-1), was bereid te keepen. Lars de Lange kwam de van Renzo invullen.

Legmeervogels zocht meteen de aanval, maar we bleven makkelijk overeind. Het meeste balbezit was wel voor LMV, zij hadden dan ook het middenveld in handen. Daar misten we te veel kracht om het initiatief over te nemen. Echter stond onze verdediging als een huis en werd gelegenheidskeeper Damian nauwelijks getest. SCW kwam er sporadisch uit via Quintano en Darren, maar werden ook prima verdedigd. Met handen en voeten werden ze geblokkeerd, waar misschien wel eens gefloten moest worden voor een overtreding. Ondanks het veldoverwicht van LMV werd er met 0-0 gerust.

De 2e helft een zelfde spelbeeld, veel balbezit voor LMV maar zonder echte kansen. Toch kwamen ze op voorsprong toen Rick in een sprint het af moest leggen tegen de spits. Echter maakte de spits een overtreding die niet door de scheidsrechter werd gezien, met twee handen werd Rick vast gehouden. Ondanks de protesten van Mathijs (grensrechter) werd de goal goedgekeurd. SCW werd getergd door deze beslissing en ging vol op de aanval om de gelijkmaker te forceren. Quintano leek op weg om die te maken, maar in een poging de keeper te omspelen maakte de doelverdediger hands buiten het doelgebied. Rood ??? Nee hoor, gewoon geel en een hoop gesteggel of hij wel of niet 10 minuten eruit moest. LMV moest door met 10 man en wij zetten Sjurvi in de spits erbij. We werden dreigender en uiteindelijk maakte Darren de 1-1. We wilden meer, maar een lange voetballoze periode brak het team wel een beetje op. Ondanks de 8 minuten extra speeltijd bleven beide teams stekken op een gelijkspel. Voor SCW prima, maar LMV moest hun feestje in ieder geval een paar dagen doorzetten.

Het team had hard gewerkt en verliet met een glimlach sportpark Ranhoorn, waar vele zure gezichten rondliepen…