Hillegom, ook onze eerste tegenstander in deze jaargang, is onze tegenstander. De heenwedstrijd eindige, voor de statistieken, in een 1-1 gelijkspel en ik herinner me dat het een wat ouder team was, maar heel ervaren.

Maar voordat ik met het resultaat kom, eerst nog het nodige vooraf. Ongetwijfeld nam u kennis van de personele problemen binnen de selectie. Langdurig geblesseerde spelers, schorsingen en leegloop waren daarvan de oorzaak en eind vorig jaar werd de beslissing genomen om de spelers van O19 over te hevelen naar de selectie. Na diverse besprekingen leverde dat voor de selectie zomaar een man of 10 extra op en ik schrijf het al in eerdere verslagen, hun aanwezigheid is absoluut een versterking van de selectie, want er zitten leuke, goede voetballers bij. Waarvan akte!

De trainingen in de winterstop werden wisselend bezocht, maar toch zag je spelers zich aanpassen. Geloof me, het is altijd lastig die overstap van de junioren naar de senioren. Toch een wat ander speltype en vaak ook ‘harder’ en dat vraagt ook fysiek het nodig. Daar moeten ze aan wennen.

Een paar O19-ers werden bij het eerste ingelijfd en het gros naar trainer Hittjo. En met genoegen mag ik ze ook welkom heten. Vorige week zaterdag mochten we, lekker weer, even aan de bak voor een oefenwedstrijd tegen Overbos. Konden de mannen alvast ‘ruiken’ aan hun nieuwe status als senior.

Sneeuwval gooide zowat nog roet in het eten, net als de week daarvoor toen een geplande oefenwedstrijd tegen mijn dorpselftal TAVV geen doorgang kon vinden. Maar gelukkig bood het kunstgrasveld bij SCW soelaas. En gelukkig ben je als je in de buurt van ons complex woont, want dat kan je nog even snel van voetbalschoenen wisselen.

Terwijl de spelers binnendruppelen komt Laura van Eldonk met een verschrikt gezicht naar me toe lopen. “De tas met spullen van Roy is weg!” Hij stond hier en ze wijst naar een lege plek naast de deur. “Al z’n schoenen zitten er in, z’n trainingspak. Alles weg!” Helaas kan ik haar, ondanks mijn politieachtergrond, niet helpen en begint de voorbespreking met Roy zonder spullen.

Hittjo legt gedreven uit wat hij vandaag van de spelers verwacht en ik voeg daar luidkeels aan toe: “WINNEN! De Beuk Erin!” en zo vertrekken we naar het veld in Hillegom. Er staat een stevige wind en m’n Polootje schudt aardig heen en weer.”Zal wat worden daar aan de kust” zeg ik tegen mijn medepassagiere Donnatella “want daar zal het nog wel harder waaien”

Terwijl ik m’n Polootje parkeer, zie ik Roy ‘tHoen staan. “Tas al boven water?” vraag ik belangstellend. “Die wordt zo hier afgeleverd” bekent hij. “Iemand heeft de verkeerde tas meegenomen”. Gelukkig, probleem opgelost en we kunnen ons gaan opmaken voor de strijd.

Zoals gezegd, er staat een stevige wind, pal in de lengterichting van ons veld. Met andere woorden, met de wind mee heb je kansen en tegen de wind in, de bal laag bij de grond houden. Aanvoerder Pascal kiest voor de wind mee in de 1e helft en we kunnen beginnen. Ik kijk eens naast me op de bank wie we daar hebben. Danny Berendse, Robin Koese, Sherendi Konings en Donnatella. De laatste is mijn personal assistent, studeert fysio-therapie, kan intapen, masseren en blessure behandeling doen en bij uitwedstrijden vergezelt ze mij.

In het veld staan aan de start Donovan Geel (ook in het geel) op goal, achterin Pascal Walgien, Lars Schoof, Roy ‘tHoen en Maurin Krijtenberg, waarvan ik inmiddels weet dat hij dezelfde muziekinstrumenten bespeelt als ik. Meer naar voren staan Sil Grosscurt, Senn Castricum en Stan Eveleens en helemaal vooraan staan Thom Langeveldt, Roel de Bok en Roy de Nijs en Job Tebbens heeft de grensrechterrol toebedeeld gekregen.

U leest het goed, een mix van meer ervaren spelers en ‘nieuwelingen’, hoewel de meesten al wel een keer zijn ingevallen of hebben gespeeld in ons team.”Jongens, laat je niet gek maken en imponeren door jullie tegenstanders” is nog een wijze les die ze tevoren hadden meegekregen. Thom probeert het na een paar minuten meteen maar van afstand. Windje mee en de Hillegommer keeper kan de bal maar net corner tikken. Het uittrappen van de bal kost heel veel moeite. De eerste meters lukt nog wel, maar dan gaat de bal de lucht en keert weerom, met andere woorden: wij hebben letterlijk en figuurlijk de wind mee!nDonovan staat erbij en kijkt er naar en pas na een kwartier spelen moet hij een keer handelend optreden. Hillegom begrijpt dat ze de bal laag moeten houden en proberen er het beste van te maken, maar onze verdediging voorkomt echt grote kansen. En zo waait de wedstrijd heen en weer. Tot de 33e minuut. Na een vloeiende aanval komt de bal bij Sil terecht, die van afstand uithaalt en de Hillegommer keeper met lege handen laat staan. Een terechte 1-0 voorsprong voor ons hardwerkende team. Voor Roy ‘tHoen zit z’n tijd er dan op en Robin komt zijn plek innemen in het centrum van de verdediging. We blijven het betere van het spel houden en als Thom een opgelegde kans over schiet is het tijd voor de thee.

Hittjo ruilt Roel in voor Danny in de punt van de aanval en nu met de wind tegen beginnen aan het 2e bedrijf. “Ben benieuw wat Hillegom gaat doen” zeg ik tegen Hittjo. “Het zijn ervaren, ouwe rotten en met de wind mee?!” Natuurlijk wil Hillegom wat aan de stand veranderen en gaan daar ook vol voor, maar wij verdedigen ver voor onze goal en we hebben Donovan natuurlijk ook nog. We houden stand en sterker nog we komen zelfs aan aanvallen toe en creëren kansjes.nIn de 70e minuut komt Job Lars aflossen en vijf minuten later gaat Sherendi kijken of hij er iets aan kan doen. Hij lost Roy de Nijs af.nWij blijven de bovenliggende partij en Hillegom blijft verwoed de aanval zoeken. Maar we geven nauwelijks kansen weg en spelen goed op de bal. Ze tikken de minuten weg, maar dan veer ik op. Een onzer spelers wordt geveld in het vijandelijke strafschop gebied. “Penalty!!” is mijn duidelijke reactie, maar kennelijk niet duidelijk genoeg, want de scheidsrechter laat gewoon doorspelen. Lekker weer!

Hillegom gooit er nog een laatste schepje bovenop, maar het levert ze alleen een serie hoekschoppen op of een hoog over of naast geschoten bal en Donovan neemt de tijd om de bal goed geplaatst uit te schieten. “Hoe lang nog?” vraag ik Hittjo, want in de spanning van de strijd had ik het verkeerde knopje van m’n stopwatch ingedrukt. Hij steek twee vingers in de lucht en even later diezelfde vingers in z’n neus.

We hebben het geflikt en de winst is in de pocket! Wat een aanwinsten! Ik schreef het al eerder….hier gaan we nog plezier aan beleven!

Jongens, bedankt, ik heb weer een zaterdag genoten!! Op naar AFC thuis volgende week om 11.00 uur en ik adviseer u, schroom niet om dit spektakel te komen aanschouwen.

Prettige zondag verder. Lekker weer, trouwens! De wind is gaan liggen

Cees