Heel SCW bakt, dus het 2e bakt er ook wat van

Moet eerlijk zeggen, dat ik me niet kan herinneren wanneer ik voor het laatst zo vroeg op de zaterdagmorgen uit de veren was. Denk zo’n dikke dertig jaar terug toen ik nog weekenddiensten draaide bij de nationale prinsemarij en op zaterdag nog wel eens een toertocht van zo’n 150 kilometer fietste.

 

Long time ago dus, maar vandaag was het dan weer eens zo ver en met een goede reden nog wel, immers Janine had cake gebakken ten faveure van de aktie “Heel SCW bakt!” en half negen moet dat bij de club zijn om gulzige monden te vullen en de kas te spekken voor het jubileumfeest. Het Polootje ruikt wel erg lekker naar versgebakken cake in de vroege ochtend en een beetje spijt heb ik wel dat ik gisteren niet stiekem even geproefd heb en ik besluit om straks maar ff een bakkie te doen en er een eurootje tegenaan te gooien om een plakje blij te nemen.

Vroeg op de club dus, maar al een drukte van belang. De jeugd voetbalt en dat brengt niet alleen spelers op het complex maar ook bijbehorende vaders, moeders, broertjes en zusjes. Best gezellig dus, maar er ligt nog meer werkt te wachten. Ingrediënten halen bij Coöp. Dekker voor de lunch van de selectie. Het 1ste speelt thuis tegen VVA/Spartaan een zes-punter en wij, het 2e dus, moeten het daarvoor opnemen tegen het hooggeplaatste IJmuiden. De uitwedstrijd verloren we dik tegen de IJmuidenaren met 5-2, ondanks het feit dat we toen met een aantal 1e elftalspelers waren. Ervaren, harde ploeg, dus we zullen aan de bak moeten.

Hittjo had er duidelijk over nagedacht en nam tijdens de voorbespreking alle basisspelers onder handen. Persoonlijk werd een ieder aangesproken over het wel en wee van voorgaande wedstrijden en hoe het nu aan te pakken. Heel andere spelers overigens dan de vorige keer. Slechts een paar oudgedienden en voor het overige allemaal aanstormende talenten moeten de punten in Rijsenhout zien te houden en te zorgen dat we op de door ons zo gewenste 4e plek op de ranglijst terecht komen. We staan nu 6e en de punten zijn dus meer dan welkom. Op kunstgras dit keer om het hoofdveld te ontlasten zodat het 1e ook de punten in Rijsenhout kan houden.

Nadat scheidsrechter Keizer om exact 12.00 uur voor de aftrap had geblazen, beginnen we desastreus. En als ik zeg desastreus, dan bedoel ik dat ook. Het eerste balcontact van IJmuiden was meteen raak. Keeper Bart Timmer gaat in de fout bij een terugspeelbal en de nummer 9 van onze opponent kan de bal in een bijna leeg doel tikken. Slecht begin dus en het wordt nog erger. Na amper 5 minuten spelen raakt Sherendi Konings geblesseerd en moet kreupel het veld verlaten. Senn Castricum is zijn vervanger en vanaf dat moment staan er dus de volgende spelers in het strijdperk. Keeper Bart Timmer, een achterhoede bestaande uit Rick Grosscurt, Robin Koese, Lars Schoof en aanvoerder Pascal Walgien. Het middenveld en voorhoede is ruim bezet door Mathijs vd Burgt, Sil Grosscurt, Thom Langeveld, Job Tebbens en Senn Castricum dus en helemaal in de spits moet Roel de Bok voor afleiding zorgen en dat doet ie dan ook in de 19e minuut. Hij kan alleen door naar de opponente keeper, krijgt wat hulp, maar dat geldt ook voor IJmuiden en ze kunnen dus het gevaar keren. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen, na een wankel begin, gaat het bij ons wat beter lopen en we werken er ook heel hard voor. De persoonlijke suggesties van Hittjo voor de wedstrijd, worden goed in praktijk gebracht. Maar IJmuiden weet ook raad met de bal en zo golft de eerste helft aardig op en neer en gaan we met de armlastige 0-1 stand pauzeren. Conclusie na 1 helft, IJmuiden meer kansen, maar Bart heeft zich uitstekend hersteld en staat z’n mannetje.

Ik heb het ook druk met andere dingen dan voetbal en zo schiet in de pauze het gebruikelijke balletje erbij in. Nou ja, kan wel een keertje zonder en had natuurlijk vanmorgen al een plak cake verorberd, dus van de honger kom ik ook niet echt om.

We beginnen de 2e helft voortvarend. We geven ons nog niet gewonnen en ik denk dat de bal nog alle kanten op kan rollen. In de 53e minuut een vrije trap een metertje of wat buiten het strafschopgebied. Mathijs gaat er voor, maar z’n schot gaat rakelings over. Maar 2 minuten later is het dan toch raak. We zetten 1-1 op het fictieve scorebord, maar scheidsrechter Keizer is onverbiddelijk. Buitenspel! Helaas! Een paar minuten later opnieuw een vrije trap op een meter of wat buiten het strafschopgebied. Weer Mathijs, maar dit keer is de keeper ons niet goed gezind. Hittjo voert een wissel door. Rick Boesveld gaat voorin de rol van Roel over nemen en Stan Eveleens die van Rick Grosscurt. Vers bloed dus en IJmuiden voelt onze hete adem. Het spel wordt harder en daarin zijn de IJmuidenaren meer gewiekst dan wij. Ze maken veel overtredingen, daarin opgehitst door een van hun bankzitters. Dat wordt scheidsrechter Keizer teveel en, naar mijn idee volkomen terecht, wordt de man met geel naar huis gestuurd en moet het strijdtoneel verlaten.

We geven niet op en blijven proberen en voor IJmuiden is het soms alle hens aan dek, maar daar hebben ervaren vissers geen probleem mee. Ze houden stand. Met nog 20 minuten te gaan wordt Mathijs door Roy ’t Hoen vervangen, net op het moment dat Roy’s moeder ff wegloopt om bloemen van ander zoonlief Nick in ontvangst te nemen. Robin gaat er ook af en Arjan Griekspoor gaat er nog even voor. In de uitwedstrijd scoorde hij  en dat probeert hij nu ook weer te bewerkstelligen. Wij blijven er voor gaan en dat is lofwaardig van dit jonge team. Ook Stan weet van geen wijken al gaat dat ten koste van een gele kaart.

Maar dan……je zult het altijd zien, slaat vlak voor tijd het noodlot toe. IJmuiden heeft mazzel en krijgt de bal alleen voor onze keeper en zo staat het vlak voor tijd 0-2 en gaan we de boot in! Helaas, deze tegenstander was ons de baas, maar wat hebben we ‘gewerkt’ en wat hebben we ons best gedaan. We hadden ook na de ‘afstraffing’ vorige week wat goed te maken. Ik heb een compleet strijdend team gezien en dus was het geven van punten voor de Seasons Best geen sinecure. Iedereen verdiende naar mijn idee punten, maar helaas waren er maar 3 te vergeven. Aan wie?  Dat blijft nog even een verrassing!

Volgende week gaan we naar Mijdrecht. Argon hield ons in de heenwedstrijd op 1-1. Mag ik lichtelijk voorzichtig hopen op een driepunter? Dat zou zomaar kunnen! Want dit team bakt er echt wat van!

Los Toreros!

Plezierige zondag verder.

Cees Tibboel

 

Nieuws Overzicht