In de ochtend wordt duidelijk dat de wedstrijd van ons 1e is afgelast. We kunnen dus over iets meer manschappen beschikken dan vooraf was gedacht. Geen inbreng dus nodig van de Junioren en uiteindelijk tovert Hittjo de volgende opstelling uit de hoge hoed: Donovan Geel op doel, achterin Lars Schoof, Rico Strampel, Robin Koese en Robbert-Jan Starink. Middenlinie bestaat uit Sil Grosscurt, Rolf Boesveld, Mitchell Oor en Thim van Luling en in de spits Patrick de Lange en Thom Langeveldt. Drie man op de bank Arjan Griekspoor, Bas Klijn en Tijn Schoof.

Aangekomen in Uithoorn,wordt er besloten om een kwartiertje later dan de geplande tijd te beginnen. Een goede beslissing, want zo kunnen we even wat langer warmlopen. Dat geldt ook voor Maurice Langeveldt, die zich spontaan komt melden om de vlag ter hand te nemen.

“Tja”, zegt hij, “anders sta ik ook maar stil!” Fijn natuurlijk als er geen speler heeft te vlaggen. Er staat een straffe wind in de lengterichting van het veld. Hittjo is bekend bij deze club merk ik, want hij wordt door veel mensen enthousiast begroet. Logisch natuurlijk, want hij woont in Uithoorn en was trainer bij deze club.

Er melden zich heel wat supporters langs de lijn. Bijna de hele selectie is aanwezig. Hilke en haar schoonvader zijn natuurlijk ook van de partij en ik ontwaar een mij bekend gezicht direct nadat de scheidsrechter voor aanvang heeft gefloten. Wilco Rodenburg staat met zoon, dochter en schoondochter langs de kant en ik ben stomverbaasd. “Wat brengt jullie hier?” is dan ook mijn vraag. Met een stralend gezicht krijg ik een onverwacht antwoord. “We komen kijken hoe Lars het er vanaf brengt!” Onmiddellijk bekruipt mij het gevoel dat Lars met een transfer bezig is naar Kudelstaart, maar dat gevoel wordt meteen de kop ingedrukt als Leonie zegt: “Lars is mijn vriendje!” Ik ben gerustgesteld, maar mis desondanks de eerste tien minuten van de wedstrijd. Leuk toch, als er steeds meer vriendinnen van spelers langs de lijn komen en we hebben vandaag überhaupt niet te klagen over kijkers.

Ik wend me maar weer tot de wedstrijd en zie dat Legmeervogels, voor het gemak en in verband met de lengte van dit verslag maar even afgekort tot LMV, meer balbezit heeft en de wind en de scheidsrechter mee.

Na ruim een kwartier trotseert Robbert-Jan de tegenwind, stormt langs de lijn naar de achterlijn en geeft mooi voor. Patrick staat op de goede plaats en ik noteer 0-1. Vreugde op de bank en langs de lijn natuurlijk en voor een paar duizend spreeuwen is het de reden om een luchtshow van jewelste op gang te zetten. Koren op m’n molen, dat snap je. Bas zegt: “Geen dank heb ik voor je geregeld!”

In de 20e minuut breekt LMV uit. Donovan is er als de kippen bij en voorkomt erger en dat zou hij nog vele malen doen. Hij keept een uitstekende wedstrijd. Ik vind nog steeds dat de scheidsrechter niet tegen LMV is, maar hij kan niet voorkomen dat 10 minuten later Thom en Thim (nee niet Coronel) goed doorgaan en dat Patrick z’n tweede treffer kan laten aantekenen. 0-2 dus en opnieuw is het stadion in extase!

De scheids besluit om Robin een gekleurde kaart te laten zien (die overigens later niet meer op het DWF is terug te vinden). Het waarom snap ik niet, maar het levert LMV een vrije trap op, die naar ik schat ergens bij Hittjo op het balkon terecht komt, want hij meldt me zojuist dat hij 6 ballen heeft gevonden (gelukkig!). In de 40e minuut komt er nog een kaart tevoorschijn. Dit keer is Patrick de gelukkige. Ik weet nog steeds niet waarom of waarvoor. Thim kennelijk ook niet, want ‘praten’ tegen een scheids levert hem ook een kaart op een minuutje later.

Met een kannetje fris gaan we rusten en ik verheug me al op de 2e helft als wij de wind mee hebben. Terug op het veld is de wind zo ongeveer gaan liggen, de lucht donkerder, de spreeuwen weg en het kunstlicht boven het kunstgras brandend. Nog geen minuut zijn we bezig of Thim is niet slim. Hij houdt z’n tegenstander duidelijk zichtbaar vast en is rijp voor z’n 2e gele kaart. Rood dus!! En wij staan met 10 man, geen wind meer en 12 tegenstanders, die er alles aan doen om de punten in Uithoorn te houden. Rolf gaat door en neer. Vrije trap voor LMV. Eigenlijk wordt elke overtreding door een LMV-er bestraft met een vrije trap voor LMV en die knallen de ballen allemaal richting ons doel en het is duidelijk dat LMV heel erg bezig is om de 0-2 stand in Uithoorns voordeel om te zetten. En aantal pogingen daartoe ketsen we af en Donovan heeft er ook een handje van om pogingen om zeep te helpen. Het lijkt soms wel prijsschieten, maar we houden stand. Hoe lang nog?

In de 60e minuut wordt Mitchell gewisseld voor Bas. Voor LMV maakt dat niet uit. Ik zie Thom een kansje krijgen, maar de LMV doelman stopt het leer. 2 minuten later is het dan toch raak voor LMV. Vanuit een hoekschop? Wordt de bal tegen onze touwen aangewerkt. 1-2 dus en Hittjo wisselt aanvaller Patrick voor Tijn. Een gouden greep blijkt, want na een onderschepping van Rico is Tijn als de wiedeweerga er vandoor, z’n tegenstanders verdwaasd achter latend. Tijn scoort fraai en 1-3 kan worden aangetekend. We hebben nog een kwartier te gaan en LMV vecht met alle middelen om ons te stoppen. Rolf wordt met nog 10 minuten op de klok in het gezicht geschopt. Gele kaart? Nee, dus en ik verander LMV en LNV.

Nadat Rolf weer is opgelapt maakt LNV er 2-3 van middels een trap ergens vanuit de 16 meter. Wij krijgen ook een vrije trap op de rand van de 16, nadat een onzer spelers is neergelegd. Tijn schiet in de muur. Nu is het Thom die neergehaald wordt. Arjan spoedt zich ter plaatse en voorkomt verder leed. Thom strompelt verder, maar moet even later toch vervangen worden door Arjan. We hebben nog een paar minuten te gaan volgens mijn klok. Die LNV-ers blijven ons doel maar bestoken, maar Donovan redt een paar keer super.

En dan is plotseling Rolf los, LNV blijft verbijsterd achter. Rolf gaat alleen vanaf de middellijn op de keeper af, die van alles probeert, maar Rolf blijft koelbloedig en scoort beheerst 2-4. Sensatie op de bank, de tribune en langs de lijn.

Hoe het kan, weet niemand, maar ver over tijd wordt het 3-4 en daar blijft het bij. En geloof me, het bleef nog lang onrustig in het Rijsenhoutse kamp, want het laatste van de 61 berichten kreeg ik om 03.36 uur. Ik heb evengoed buitengewoon geslapen! Laat dat duidelijk zijn.

Voor ons is de winterslaap nu aangebroken, A.s. zaterdag speelt ons vlaggenschip nog even thuis aan het Konnetlaantje. Voor u een mooie gelegenheid om ook even uw gezicht te laten zien.

En dan ……. Op naar het Jubileumjaar 2019. SCW wordt 50!