Verslag van de wedstrijd Swift tegen het tweede

Hoewel niemand er na de verliespost van vorige week nog in geloofde, gloorde er kennelijk toch weer hoop op een periodetitel, want vlak voor de wedstrijd tegen Swift in Amsterdam, hoorde ik dat Stormvogels, onze directe concurrent, had verloren. Het brengt de geblesseerde Rick tot de volgende opmerking: “We beginnen met 0-0 en met deze stand hebben we nog kans op een periode!” Ik moet er om grinniken en herinner me de 4-0 nederlaag thuis tegen deze ploeg nog goed.

We hebben een samengeraapt elftal en langs de kant, naast Rick, ook Arjan en Roy licht geblesseerd en niet alle spelers hebben genoeg trainingsuren in de benen.

Vanmorgen zei Janine nog tegen mij: “Doe je knieband om want je moet de hele dag staan!” Eigenwijs als ik ben zei ik: “Nee hoor er staan daar stoelen langs het veld.” En dat is ook zo, alleen niet langs veld 3 waar wij moeten aantreden. Dus dat wordt staan, maar een oplossing was snel gevonden door een pupillendoel op z’n kant te leggen. Had je in ieder geval een steuntje onder je kont.

Ik kijk eens rond daar op het door hoogbouw omzoomde veld en tot mijn verbazing zie ik een vrouwtje lopen met een gieter en wat blijkt, in het openbare groen hebben ze gewoon volkstuintjes aangelegd. Sperziebonen, aardbeien en tomaten worden daar stiekem gekweekt. Tja, het kan allemaal in Amsterdam.

De Swiftse keeper komt naar ons toe met de vraag of het goed is dat we doorwisselen. “Wij hebben vandaag ons teamuitje, dus dan kunnen we allemaal ff voetballen”. Johan noch ik hebben er een probleem mee, maar even later blijkt dat zij 17 man hebben en wij maar 13 en die zijn niet allemaal okselfris.

Nou ja, we doen het er maar mee en rond 20 over 2 fluit de scheidsrechter voor het eerst. Hij was wat later omdat er geen parkeerruimte te vinden was. Gek hè in Amsterdam!?

Arjan Griekspoor is bereid de vlag te hanteren en vol goede moed gaan we aan de slag om de 0-0 stand te handhaven. Swift heeft er duidelijk zin in want ze sparen ons niet. Lars Schoof is daar als 1^e de dupe van. Hij wordt hardhandig tegen de grond gewerkt en heeft een shot nodig. Gelukkig krabbelt hij weer op en even later krijgt Thim van Luling een vrije trap mee, zo’n meter of 20 van het vijandelijke doel af. Zijn trap wordt geblokkeerd en de bal beland voor de voeten van Lars en die probeert maar een schot. En wat voor schot! Volkomen buiten bereik van de keeper vliegt de bal in de linkerbovenhoek. Een wereldgoal! Fantastisch en we staan met 1-0 voor en dat met nog maar 7 minuten op de teller. De periodetitel lonkt!

 We hebben gelegenheidskeeper Rosco Klein Obbink op goal en die krijgt werk te doen, want Swift lijkt niet van plan om ons een overwinning te gunnen. Geregeld verschijnen de Swiftse aanvallers voor onze goalie, voorshands houdt hij stand, maar nadat Robin Koese weer wordt omspeeld, krijgt Lars het leer voor z’n voeten en de bal verdwijnt in ons net. Na 20 minuten is de stand weer gelijk.

Eigenlijk hebben we niets in te brengen tegen onze tegenstander en ik voeg Johan toe: “Dit wordt groot verliezen vandaag!”

 In de 27^e minuut worden we weer weggespeeld en staat er 2-1 op het scorebord.

Ondertussen hebben wij bezoek gehad van een lokale veld handhaver die ons verbiedt langer op de stangen van het doel te leunen in verband met instortingsgevaar of zo. Dus toch staan en we accepteren het maar. Thim is intussen ook al een paar keer behoorlijk aangepakt en in de 35^e minuut gaat hij aangeslagen op het veld liggen. Roy de Nijs vervangt hem en met een 2-1 stand gaan we rusten. Gewoon op het veld en de thee wordt voor ons gehaald.

Arjan in het veld voor een geblesseerde veldspeler en geblesseerde Rick is bereid de vlag ter hand te nemen. We willen wel verandering in de stand brengen en proberen maar eens een aanval op te zetten en daaruit ontstaat een klein kansje voor Robin, maar de rebound is voor Swift die snel uitvallen en onze verdediging stond erbij en keek er naar: 3-1 en Rosco valt niets te verwijten.

En zo gaat het maar door! Keer op keer verschijnen er twee, drie, vier van die withemden volkomen vrij voor Rosco, maar die staat z’n mannetje, waarschijnlijk omdat z’n schoonvader langs de lijn staat te kijken. Als de bal richting Valeriusplen wordt geschoten, duurt het even voordat er een voorbijganger bereid is gevonden de bal te retourneren.

Ik schrijf de 70^e minuut als er weer twee vrij voor Rosco verschijnen, hij redt weer en na een aanvalletje onzerzijds krijgen wij onze 1^e corner te nemen. Het levert niets op.

Weer 2 Swiften vrij voor Rosco. Hij blijft redden, maar hoe lang nog?

De linies zijn verdwenen en verdedigend lopen we achter de feiten aan. Te weinig trainingsuren in de benen en conditioneel tekortkomen, breken ons op en zo staan we binnen de kortste keren met 6-1 achter. Periodetitel ver uit zicht!

Gelukkig verlost de scheidsrechter ons uit ons lijden en kunnen we retour naar Rijsenhout, want we hebben nog wat in de planning staan.

Ook wij hebben een teamuitje gepland. Maar eerst nog een biertje in onze eigen kantine.

Johan heeft het allemaal wel gehad en besluit om niet met het team mee te gaan eten. Ik probeer hem op andere gedachten te brengen, maar uiteindelijk verdwijnt hij geruisloos van het terrein.

Het heeft ons niet weerhouden om met ons team lekker te gaan eten bij sponsor Geoff’s aan de dijk en het werd nog erg gezellig.

Mannen top! Ik ben ondanks de smadelijke nederlaag vandaag best trots op dit team en de teamgeest.

Uithuilen en volgende week, de laatste thuiswedstrijd voor veel publiek, gewoon in een overwinning om zetten.

Tot morgen! Want ik ben ook bij de penaltykillers aanwezig.

Cees Tibboel