verslag Zandvoort 2 - SCW 2

Hieronder het verslag van Zandvoort 2 - SCW 2

Verslag Zandvoort 2 tegen SCW 2 (14-4-2018

Een vroegertje vandaag, want om 11.00 uur al staat de wedstrijd tegen Zandvoort 2 gepland. Dus vroeg uit de veren en rond acht uur stap ik al in m’n autootje richting de Rijzen. Onderweg bedenk ik me dat het hek nog wel eens op slot kon zitten zo vroeg, maar toen ik aankwam op het complex, steeg mijn verbazing naar grote hoogte. Normaliter ben ik er meestal pas rond 10.00 en krijg ik dit dus niet mee. Het was al een drukte van belang daar en een gewriemel van peuters en kleuters en de daarbij behorende ouderlingen. Logisch natuurlijk, want om kwart voor negen start de kleinste jeugd al en met heel veel genoegen heb ik een en ander, na mijn gebruikelijke werkzaamheden en plichtplegingen, mogen aanschouwen. Werkelijk geweldig om de jeugd onder 8 aan het werk te zien. Net uit de luiers rennen ze van links naar rechts over het veld, luidkeels aangemoedigd door het veelkoppige publiek. Ik zag er tientallen, vaak met een bidon in de hand, waar de speen nog op zat. Geweldig leuk om die hommels over het veld te zien vliegen en ik krijg nog even mee dat de lokale keeper na een doelpunt werd gewisseld. Gewoon ander shirtje aan en gaan. Achter de bal aan! Niks tactiek of techniek. Gewoon daar waar de bal is, ben ik! Super en een leuk begin van de dag.

 

Helaas kreeg ik van Pim te horen dat een balletje op dit tijdstip nog niet warm is, dus nadat een ieder, vrijwel op tijd, is gearriveerd kunnen we vertrekken naar onze tegenpool van vandaag, koploper Zandvoort. Op 23 september vorig jaar verloren wij met 3-0 van deze ploeg en ik moet eerlijk zeggen, ik hield toen nog geen gegevens bij, dus redelijk blanco naar het veld in de duinen. Ik vind het altijd wel leuk bij sv Zandvoort en het veld ligt daar ook mooi tussen de duinen vlakbij het circuit, waar soms het motorgeronk van een race te horen is en zo af en toe een duinkonijn voorbij hipt. Onderweg had ik al de nodige herten gespot in de duinen tussen Bentveld en Zandvoort.

 

De ons toegewezen kleedkamer was nog in gebruik bij Zandvoortse dreutels, maar op bestuurlijk niveau werd hen medegedeeld ten spoedigste de kleedkamer te verlaten. Sfeertje daar op de club ademde alles naar een kampioenschap. Terrassen werden in gereedheid gebracht, barmeubels kwamen aangereden en de eerste bierdrinkers hadden al plaatsgenomen. Vorige week al, toen Zandvoort 1 tegen ons vlaggenschip speelde, had ik al te horen gekregen dat we na de wedstrijd wel bier zouden krijgen. Moesten we maar op rekenen.

 

Bij het lezen van de namen van onze opponenten moest ik wel even grinniken. Van Zanten, Zandvliet, Zandwijk, van Zandvoordt, van der Sanden en ga zo maar door, maar de mooiste was natuurlijk Mokmaker, met als voornaam A. En die deed z’n naam eer aan in de wedstrijd. Eigenlijk allemaal, want als ik aan de wedstrijd terugdenkt, was het soms wel een tikkeltje te grof. Oke, het is een contactsport, maar ik vond het af en toe wel een beetje ver gaan.

 Zandvoort begint offensief en heel beweeglijk. Ze staan natuurlijk niet voor niets bovenaan. Wij lijden heel veel balverlies en de lange bal is eigenlijk ons enige wapen. Toch doen we lekker mee en ook wij krijgen wat kansjes. Daarnaast staat Jeroen Pathuis natuurlijk z’n mannetje en een paar beste reddingen tegen aanstormende tegenstanders, houden ons op het been.

 

In de 25e minuut krijgen we onze 1e corner en die vliegt over alles en iedereen heen en bereikt Roy de Nijs, die onderuit gehaald wordt. Vrije trap besluit de leidsman van vandaag. Roy posteert zich achter de bal en schiet onberispelijk de bal in de rechter bovenhoek. Schitterende goal en dat vinden al z’n medespelers ook. We staan, dankzij inzet en veel strijd, met 1-0 voor. Zandvoort niet blij en dat is goed te merken, want elke overtreding onzerzijds wordt direct gevolgd door een represaille van Zandvoortse zijde. Het was zelfs onvriendelijk tegenover elkaar, maar we houden stand en gaan rusten met een kleine voorsprong.

 

In de pauze wordt door Johan nog een gepeperde toespraak gehouden, hoe ook in de 2e helft stand te houden. Zeno Degenkamp komt de gekwetste Robin Koese vervangen en Rosco Klein Obbink vervangt Lorenzo Philippi. En weer met veel inzet en strijd begint de 2e helft. Zandvoort wil duidelijk niet verliezen en houden heel veel druk op ons doel. In minuutje 52 geeft Thim van Luling aan teveel last te hebben van een trap van een tegenstander. Bas Klijn vervangt hem en hij staat nog maar net in het veld als een vlammend schot van meneer Mokmaker doel treft en het scorebord 1-1 aangeeft en nog geen 2 minuten later verandert dat ook weer als een Zandvoorter van dichtbij knalhard Jeroen het nakijken geeft. 2-1.

 

Zandvoort wil meer en blijft komen, maar wij blijven met onze counters ook niet achter en de wedstrijd is op die manier best leuk om aan te zien. Getergde Zandvoorters, die meer willen, maar wij willen ook met inzet, teamgeest en de wil om er iets van te maken. Mitch Oor wordt in de 62e minuut vervangen. Ook hij was aangetikt en Max te Focht is zijn vervanger. Van korte duur helaas, want ook hij krijgt een tik en kan niet verder. Daniel van Maas, in eerste instantie als vlaggenist aanwezig, trekt het rode shirt aan. Gelukkig is Wout Oor aanwezig en spontaan pakt hij de vlag ter hand.

 

We gooien er, onder luide aanmoedigingen van onze coach, een slotoffensief tegenaan. Zandvoort probeert tijd te rekken, en waarom niet, en zo vliegt de bal gedurig de duinen in of worden er blessures geveinsd. Het blijft spannend tot het laatste moment, maar helaas komen we niet tot een gelijkmaker. Jammer het had zomaar gekund.

 

Jawel, terug in de kleedkamer worden de kannen met bier en plastic bekers aangereikt. De moegestreden spelers maken er gretig gebruik van en ook ik mag meedoen. Happy me, want het valt niet mee om van achter de lijn het gezwoeg van het team te moeten aanschouwen. Geweldige inzet vandaag. Complimenten voor dit team en een speciaal woord van dank voor Rosco, die mij na afloop nog verder fêteerde.

 

Volgens mij bleef het nog lang feest in Zandvoort, want toen ik na zessen nog contact zocht met mensen van het team, kreeg ik antwoord uit Zandvoort. Zij waren kampioen geworden. Van harte.

 

Stom genoeg was ik vergeten dat ik de kleding naar de wasvrouw zou brengen. Adrie Ruiter attendeerde mij daarop terwijl ik lekker met m’n vrouwtje zat te eten. Wat berichtjes brachten mij op het spoor van Jeff de Vilder. Hopelijk is het allemaal nog goed gekomen. En bij het ter perse gaan van dit bericht kreeg ik van Jeff de bevestiging daarvan.

 

 Teamspirit dat werd vandaag door SCW uitgedragen! Kanjer! Ik heb genoten van klein naar groot.

 

Gegroet vanuit een zonovergoten Ter Aar.

Cees Tibboel

 

 

Nieuws Overzicht