H.W.E.W.V.SCW2

Verslag van de wedstrijd op 25-11-2017 tegen Odin ’95.

“Hoe laat moet jij bij de voetbal zijn?” vraagt Janine tijdens het ontbijt aan me. “Ik wil er een half uurtje voor de mannen zijn, dan kan ik de spullen vast in de auto leggen”, is mijn antwoord. “Dan kunnen we de hond nog wel even uitlaten” en zo loop ik enige momenten later in de natte sneeuw bij zwembad Aarweide. Met een kop koffie zit ik even later achter de laptop en lees het bericht dat Ap de Nijs vandaag niet kan vlaggen in verband met andere verplichtingen. Jammer maar helaas en hij heeft dat tevoren aangegeven en ik ben allang blij dat hij er sinds enige tijd trouw is. Zelfs op de dinsdagavonden als o23 speelt, zoals afgelopen dinsdag het geval was tegen 023 in en tegen Hillegom 023. Een verslag daarvan heb ik niet durven maken uit angst dat het negativisme de boventoon zou gaan voeren. Ik ben zelden zo teleurgesteld in sommige spelers. Na een fantastische eerste helft (0-0) lieten een aantal het in de tweede helft volledig lopen door gebrek aan conditie en organisatie. Eerlijk is eerlijk: sommige spelers probeerden nog wat, maar het mocht niet baten en kansloos verloren we dan ook met 6-0. Ik geloof dat ik mijn teleurstelling wel heb laten blijken zo hier en daar.

Voor twaalven ben ik bij SCW en in het wedstrijdsecretariaat word ik met open armen opgewacht door vicevoorzitter Anneke de Lange. “Cees, we zijn zo blij met jouw inzet als vrijwilliger bij onze club. Je krijgt een chocoladeletter. Wat wil je? Melk, puur of met hazelnoten?” “Wit!” is mijn antwoord. “Die hebben we niet!” meldt Anneke en geeft me een melkchocolade letter en ik haar een  klapzoen op de wang. Leuke geste van een leuke club! Mijn naam wordt meteen van een formulier geschrapt. “Ausradiert!” denk ik nog en ga me met de kleding, de ballen en de verzorgingsspullen bezig houden, want de competitie gaat gewoon door.

Inmiddels is trainer Johan Peper ook gearriveerd en samen nemen we de door hem voorgestelde opstelling even door. Normaliter bemoei ik me daar niet mee omdat ik er geen verstand van heb, maar mijn teleurstelling over de ‘inzet’ van wat spelers afgelopen dinsdag, wil ik toch wel even duidelijk maken aan de trainer. Vanzelfsprekend had hij dat ook wel in de gaten en vertelde mij dat hij deze wedstrijd tegen ODIN’59 met een andere opstelling in wilde gaan. “We gaan 4-3-3 spelen!” en eerlijk gezegd, vind ik dat een leukere strijdwijze dan 4-4-2.

De spelers druppelen binnen en om exact 12.30 uur ‘kruipen’ we nog even bij elkaar voor een voorbespreking. Ik kijk naar het bord waarop staat: KWD = Kunnen, willen, doen! Johan legt nog even het strijdplan uit en de opstelling voor vandaag. Carl op doel, achterin Daniel van Maas, Zeno Degenkamp, Bas van Luling en Lars Schoof. Middenveld Mitchell Oor, Thim van Luling en Alessandro Degenkamp en aanval bestaande uit Patrick de Lange, Lorenzo Philippi en Roy de Nijs. Vandaag twee wissels op de bank Robin Koese en Max te Focht, die teruggekeerd is van een slepende blessure. Leuk detail is wel dat Max bij al onze wedstrijden kwam kijken ook al kon hij niet spelen. Teamgeest noem ik dat.

Op naar Heemskerk.

“Heemsgerk” zeggen de autochtonen daar. Heb er jaren vlakbij gewoond in Krommenie, maar had geen idee waar Odin’s complex lag. Ja, ergens bij kasteel Assumburg, dat had ik wel gelezen, maar hoe er te komen? Geen idee. Gelukkig nam Bas plaats in m’n auto en die had een telefonische routeplanner bij zich en volgens hem kwamen we veel te vroeg op het veld van de tegenstander aan. Mooi complex met dat kasteel op de achtergrond, alleen de flats aan de andere kant vond ik ontsierend. Nou ja, je kunt niet alles hebben. Of toch wel? Tijdens de voorbespreking, had ik gemeld dat we misschien een beroep op de spelers moesten doen om te vlaggen, maar vlak voordat de wedstrijd begon, kwam Wouter Oor aan lopen. Zonder zich ook maar een moment te bedenken, pakte hij de vlag. Super vind ik dat en heb Wout dan ook na afloop van een paar biertjes voorzien (en hij mij) en mij ook nog wat familiaire zaken over zijn kinderen toegefluisterd (Thim en Priscilla). Het verrijkt mijn kennis.

Odin begint voortvarend en ik duik op de bank. In de 4^e minuut de 1^e corner. Voor ons nota bene, maar een minuut later strijkt Odin de stand weer gelijk. Het is niet best wat zich op het veld afspeelt, zeker niet als een Odin-speler (een Odinner?) de bal in het wilde weg maar richting Bergen aan Zee schopt. Lorenzo krijgt met een andere bal een klein kansje, maar zijn schot is te zacht. In de 20e minuut noteer ik een licht veldoverwicht voor een slordig SCW. Soms een paar aardige aanvallen en ik moet zeggen dat met name Mitchell en ook Thim hun verschrikkelijkste best doen en de boel aanjagen. Het blijft oppassen voor de tegenstoten van Heemskerkse zijde. De originele wedstrijdbal is inmiddels weer opgehaald in Bergen en een Odinner geeft die een rot trap over het doel van Carl. Daarachter staat een (naar mijn mening veel te lage) ballenvanger en Carl moet over de hekken klimmen om de bal uit de bosjes te vissen. Gelukkig heeft Carl lang bij de padvinderij gezeten, dus het klimwerk gaat hem goed af, zo goed zelfs dat hij het nog een paar keer doet. Het blijft een beetje geklungel (sorry dat ik het zeg), weinig uitgespeelde kansen en eigenlijk is de kans die Lorenzo vlak voor rust krijgt de eerste. Met 0-0 gaan we rusten.

Lars heeft zich helaas vlak voor rust geblesseerd en blijft voorshands in de kleedkamer achter. Max durft eigenlijk nog niet een helft te spelen en we hebben Robin nog achter de hand en daar gaan we mee aan de slag. En niet eens verkeerd, want in tegenstelling tot voorgaande wedstrijden, waarin we het in de tweede helft lieten liggen, blijven we nu wel gaan. Opnieuw Mitchell, Thim, maar ook de twee Degenkampen blijven bezig en voorzien onze voorhoede regelmatig van kleine kansen. Hoewel Patrick daar aan banden wordt gelegd, is er reden voor optimisme en in de 54^e minuut is het dan zover. De bal wordt teruggelegd op Mitchell en het een schitterend afstandschot zet hij een kroon op zijn goede spel vanmiddag. De keeper van Odin was absoluut kansloos. We staan met 1-0 voor. We zijn nu de bovenliggende partij. Lorenzo komt weer eens vrij voor de keeper. Helaas gaat zijn schot naast. Het volgende moment gaat Robin neer na een charge met een tegenstander. Hij grijpt naar z’n hoofd en blijft liggen. Het duurt even, maar gelukkig komt hij weer overeind, schut even de haren door de war en gaat weer verder.

Rentree

En dan in de 70^e minuut komt Max dan toch in het veld. Hij durft het aan en vervangt de moegespeelde en licht geblesseerde Thim. Ik vind dat hij nog wel wat loopt te hinken aan de overzijde van het veld. Een minuutje later is de wedstrijd gespeeld. Patrick neemt op schitterende wijze een vrije trap net buiten het strafschopgebied. Zijn schot doet het net opbollen en de winst is daar. 2-0. Ik ben er heel blij mee, want ik werd af en toe moe van m’n eigen gemopper, maar deze driepunter bezorgt me een beter weekend.

Mannen………Bedankt!

Cees Tibboel