H.W.E.W.V.SCW2 (11-11-2017)

Verslag van de wedstrijd van het tweede tegen WVHEDW.

Als ik ’s-morgens m’n bed uit kom, heb ik al zo’n gevoel dat het vandaag wel eens een gekke dag kon worden. Niet verbazend hoor op de elfde van de elfde. Tijdens het ontbijt roep ik al tegen mijn meissie: “ ’t Wordt een carnavaleske dag! Ben blij dat ik hier woon en niet in Brabant!” en goedgemutst ga ik op weg naar Rijsenhout. Goedgemutst ja, want er werd regen voorspeld en zonder muts wordt m’n bril nat en met gevolg dat ik de wedstrijd minder goed zal zien.

We moeten tegen Wilhelmina Vooruit Hortus Eendracht Doet Winnen en eigenlijk vind ik het daar altijd wel gezellig. Leuke ontvangst en goed verzorgde kleedkamers.

Vrijwel gelijk arriveren trainer Johan en ik bij SCW. “Nog nieuws?” vraag ik aan Johan. “Ja zeker, Hakim is er niet en Zeno is ziek!” was zijn antwoord. “Wat mankeert er aan Zeno?” was mijn vraag, want als er van een 1-eiige tweeling een ziek is, is vaak de andere dat ook. “Migraine” was het antwoord van Johan. “En Zeno? Is die er wel?” Johan knikte bevestigend. “Wat is er met Hakim dan?” vervolgde ik nieuwsgierig. “Ziekenhuis! Zijn vrouw heeft weeën en staat op het punt te bevallen.” “Goeie reden om niet te voetballen.”

Keurig op tijde melden de overige spelers zich op het complex en gaan we de voorbespreking in. Zeno is gewoon aanwezig en meldt desgevraagd geen migraine te hebben en ook niet mee te doen aan wat ik gewend ben van 1-eiige tweelingen. Tijdens de voorbespreking nog wat geharrewar over het wel of niet zijn van basisspeler. Ik vind het een lastig onderwerp, maar ben van mening dat je moet willen winnen en dat je dus de beste man op de beste plek moet opstellen, maar vind ook dat iedereen moet kunnen spelen. Complex dus en ik wil er eigenlijk niet te diep op ingaan. We hebben nu eenmaal op dit moment ‘veel’ selectiespelers. Gelukkig.

Om kwart voor elf vertrekken we naar De Jaap Edenbaan in Amsterdam. Parkeren kost daar weinig, je moet wel een plekje kunnen vinden. Gelukkig was ‘vader’ Edwin van Maas mee, die een plekje voor me bemachtigde dus en 40 cent armer, mocht mijn auto daar een uurtje of vier blijven staan.

Zoals gezegd wordt je altijd leuk ontvangen bij WVHEDW. Grote vereniging trouwens met dik 1700 leden.

We spelen op het hoofdveld in de volgende basisopstelling: Op doel Keby vd Dool; achterin Alessandro Degenkamp (jawel het broertje van migrainist Zeno), Pascal Walgien, Bas van Luling en Daniel van Maas (jawel zoon van vader Edwin), het middenveld vandaag wordt bezet door Rick Grosscurt, Toby Correia, Mitchell Oor en Roy de Nijs (wiens vader Ap opnieuw als vlaggenist is meegereisd), de voorste linie is voor Patrick de Lange en Lorenzo Philippi.

Sterke bankbezetting vandaag

Sil Grosscurt (Jawel de broer van Rick), Lars Schoof en Robin Koese zijn vandaag aan de beurt als wisselspeler. Max te Focht komt er ook even bijzitten als geblesseerde en Johan en ik zijn de niet geheel ongeïnteresseerde toezichthouders. Hoewel aan de overkant ontdek ik ook vader Edwin en later ook vader en moeder vd Dool en eerlijk is eerlijk ook Rosco Klein Obbink meldt zich nog even.

We startten sterk en zetten het hoger geplaatste WVHEDW onder druk. Al in de derde minuut krijgen we een corner. Helaas schiet Roy net over. De toon is gezet en we voor de boventoon. 7^e minuut is het Daniel die een schot afgeeft. Opnieuw corner. 2 minuten later kan Lorenzo vrij op de Amsterdamse keeper afgaan. Zijn schot gaat naast. Maar dan…………….loopt de Amsterdamse aanvoeder plotseling gewoon vrij en hij aarzelt niet en tegen beter spelen in, staan we met 1-0 achter. We doen alsof er niets aan de hand is en gaan gewoon door. Patrick verlengt een voorzet van Mitchell en in de 26^e minuut is daar de gelijkmaker. Geheel verdient.

In de 35^e minuut is het opnieuw raak. Toby pingelt zich door de Amsterdamse verdediging en rond koelbloedig af. 1-2.

Wij blijven in de eerste helft de boventoon voeren, maar het vizier van onze spelers staat te hoog afgesteld. Veel kansen gaan zo verloren.

Mijn aandacht wordt even van het spel afgeleid, vanwege een vechtpartij aan de overzijde van het veld, zo ongeveer waar vader Edwin staat te kijken. Ik hoor wat geroep (niet te geloven hè van mijn kant?!) en zie Edwin met grote passen in de richting van een der vechtersbazen lopen. Ik hou me gereed om hem eventueel te assisteren, maar kennelijk heeft zijn postuur genoeg overwicht (nee, niet overgewicht) en vertrekt de boosdoener. De wat later arriverende politiemensen hebben geen indrukwekkende indruk hoeven achterlaten.

De wedstrijd was intussen gewoon doorgegaan en het enige Amsterdamse gevaar kwam van de aanvoerder en die liet de door Keby aangeboden kans niet onbenut en op slag van rust was het 2-2.

De tweede helft

Met uw goedvinden, wil ik daar kort over zijn. Op mijn kladblaadje heb ik daarover maar vijf regels geschreven en die wil ik u niet onthouden:

1.       Sil voor de geblesseerd geraakte Lorenzo

2.       Fout op fout; bal inleveren; geven kansen weg!

3.       70^e Wissel Robin voor Toby

4.       89^e Verdedigingsfout WVHEDW.

5.       Patrick profiteert, gaat alleen door en WE WINNEN MET 3-2.

Meer kan en wil ik er niet over schrijven. Ik heb tenenkrommend, nagelbijtend en soms met afschuw gekeken.

Johan had het voor de wedstrijd al gememoreerd: “Bewust worden wat er in het veld gebeurd”.

Hebben we in de eerste helft gedaan, maar de tweede helft??

De derde helft

Gaf gelukkig een beter beeld. Biertje van de tevens meegereisde Bas Klijn en later nog in de SCW kantine smaakte goed.

En Hakim?? Die is inmiddels vader geworden van dochter Eleanoor en zo werd de elfde van de elfde een hele familiaire dag.

Dinsdagavond 14 november speelt o23 een wedstrijd tegen SJZ. Aanvang 20 uur. Kom je kijken?

Cees Tibboel